Teun en Marian Andeweg vertrokken in januari 1997 van Nederland naar Amerika voor het werk van Teun. Wat in eerste instantie twee jaar zou duren, is uiteindelijk een avontuur voor het leven geworden. In deze blog deelt Marian haar ervaringen over de verhuizing naar Amerika.
Begin 1997 kreeg Teun van zijn werkgever een aanbieding om naar Amerika te gaan. De handel (in pinda’s) was in Atlanta veel lucratiever dan in Rotterdam. Hij werkte destijds in Rotterdam in de financiën en dat doet hij nu nog steeds, maar dan in Atlanta. In Amerika konden ze de expertise van Teun goed gebruiken en het was een mooie kans om daar werkervaring op te doen. We zouden dus voor iets minder dan twee jaar naar Amerika verhuizen.
Eerst dachten we: “Amerika…? Maar we hebben het hier al goed!”. Toch gingen we op pad. We lieten al onze spullen achter in ons koophuis in Nederland. We gingen tenslotte niet voor altijd. Atlanta beviel enorm. Er was zo veel te ontdekken, het leek wel een lange vakantie! Wat ik wel leuk vond, is dat ik alle spullen opnieuw kon gaan kopen voor het huurappartement. Lekker een Amerikaanse meubelzaak in voor nieuwe dingen in het huis. Het was ook erg leuk om alle nieuwe dingen te ontdekken, zoals de mooie omgeving.
De verhuizing naar Amerika ging namelijk heel makkelijk. We kregen het appartement kant-en-klaar aangeleverd, zelfs met vloerbedekking. Zo hoefden we alleen nog de inrichting van het huis te verzorgen. Nadat we het huis in Nederland hadden verkocht, lieten we onze meubels overkomen en hebben we hier een huis gekocht. Zo hadden we bijna twee jaar de tijd om ons te oriënteren waar we precies wilden wonen met betrekking tot het schooldistrict, verkeer, de winkels en restaurants.
Na de verhuizing naar Amerika moesten we natuurlijk een heel bestaan opbouwen. In Amerika geldt dat expats veel steun krijgen van organisaties in het opbouwen van een bestaan. Wij zijn wel zelf verhuisd, dus wij hebben dat niet gehad. Tegelijkertijd met ons gingen drie andere werknemers met hun gezinnen naar Amerika, verder kenden we niemand! Dat was even spannend, maar ik kwam zelf met veel mensen in contact via de lokale motorclub. Daarnaast ben ik vrijwilligerswerk gaan doen en heb ik Engelse lessen gevolgd om ook nieuwe mensen te leren kennen. Als nieuweling in een land moet je dus een beetje outgoing zijn, want we merkten dat niet iedereen even lang in Amerika wilde blijven.
Na een kleine twee jaar was het zo ver: we gingen terug naar Nederland. Maar ik merkte in de aanloop naar onze terugkeer in Nederland dat er iets niet klopte. Eenmaal aangekomen in Nederland werd dat bevestigd. Ik had het gevoel dat we definitief in Amerika moesten gaan wonen! Teun had bijna alweer een baan gevonden, maar de Verenigde Staten voelden echt als thuis. Op ons “welkom terug” feestje hebben we onze definitieve verhuizing naar Amerika bekend gemaakt. Zo werd dat eigenlijk nog een “goodbye” feestje. Tot de dag van vandaag ben ik blij met die keuze.
De mensen die als expat naar een ander land verhuizen kan ik eigenlijk alleen maar meegeven dat ze zich een stuk gemakkelijker voelen als ze dingen gaan ondernemen. De expats gaan zelf werken, maar de partners moeten een bepaalde leegte opvullen. Als je kinderen hebt, help dan op school. Of doe vrijwilligerswerk! Of kijk hoe je kunt bijdragen aan een sportvereniging. Je kunt zelfs een feestje organiseren voor mensen uit de buurt. Die leer je dan ook meteen kennen!
Scholen in Amerika gaan net iets anders dan in Nederland, heb ik wel gemerkt. Het viel me op dat als je in een wijk wilt wonen waar het onderwijs beter is, je ook meer betaalt. De public schools zijn wel gewoon gratis, in tegenstelling tot de duurdere privéscholen.
Wij gaan ieder jaar nog steeds terug naar Nederland. Vrienden en familie wonen daar nog steeds, dus je laat het land nooit helemaal achter je liggen. In Amerika worden de kosten voor een vlucht naar het thuisfront nog wel eens vergoed. Verder hebben we ook nog contact via Facebook, WhatsApp en Skype. Door de komst van het internet is die communicatie alleen nog maar makkelijker geworden!
Tot op de dag van vandaag zijn we blij dat we er voor gekozen hebben om te emigreren naar Amerika. Het land is prachtig en we hebben een nieuw thuis gekregen.