Een verhuizing kan erg stressvol zijn! Het delen van ervaringen en tips kan anderen (die op het punt staan te verhuizen) ontzettend helpen 😊. Hieronder lees je het verhuisverhaal van Vera! Het is een samenvatting met een persoonlijke touch over haar internationale verhuizing vanuit het Franse Saint-Front-sur-Lémance, terug na 14 jaar naar het Utrechtse Tull en ’t Waal.
Toen de emigratie naar Frankrijk nog alleen een wens was, runde Vera een bloeiend training- en consultancybureau. Eigenlijk was zij op haar 53ste nog lang niet klaar om haar bedrijf te verkopen en te vertrekken naar Frankrijk, maar toch gebeurde het. Nog voordat de crisis van 2008 het bedrijfsleven op zijn kop zette, nam een andere power-vrouw het roer over.
Het Utrechtse Tull en ’t Waal werd verruild voor het Franse Saint-Front-sur-Lémance, en de wens kwam uit: La vie en France! De eerste keer verhuizen verliep goed, mede dankzij behulp van vrienden die aansluitend beloond werden voor hun moeite met een weekje Frankrijk in een huis met zwembad. – Ideaal!
De eerste jaren woonden Vera en haar man voornamelijk in de vakanties in Frankrijk, terwijl het werk gewoon doorging. Er werden dan wel steeds minder trainingen gegeven door Vera zelf, de overdracht en het terugtrekken uit haar bedrijf duurde nog 10 jaar voordat de definitieve verhuizing zich aandiende.
De voorliefde voor Frankrijk is ontstaan via familie en dat was ook de voornaamste reden om te emigreren. Mede doordat alle taken uiteindelijk waren overgedragen, was de tijd rijp voor vertrek. En nu niet alleen in vakanties, maar voor ‘altijd’.
De verhuizing werd gepland – oftewel er werd een minutieus draaiboek gemaakt – en Verhuisbedrijf Passies werd ingeschakeld. Er werd een nieuwe auto gekocht, een aanhanger erbij, en de honden moesten ook mee. De noodzakelijke spullen stonden klaar en twee auto’s werden tot de nok toe gevuld: de rit kon beginnen. De verhuiswagen van Passies, mét oplegger, heeft een tour gedaan langs verschillende opslagplaatsen van winkels om naast de inboedel thuis, ook andere meubels zoals een prachtige teakhouten tafel op te halen. Handig!
Eenmaal aangekomen bij het nieuwe thuis van Vera en haar man, hadden de verhuizers 2 dagen nodig om de vrachtwagen én oplegger uit te ruimen – wat vrij lang is – maar zij kwamen niets tekort. Eten en een slaapplek voor de mannen werd geregeld en het huis werd ingericht. Een verhuiservaring met een glimlach!
”Wat was het fijnste aan verhuizen met Passies?”
– Vroegen wij aan Vera. Haar antwoord was: ”De verhuisdozen van Passies kon je in elkaar klikken. Ondanks dat deze dozen duurder zijn voor het verhuisbedrijf, zijn ze écht heel erg fijn in gebruik. De klik-dozen zijn ontzettend stevig en er komt geen tape aan te pas! Dat scheelt heel veel werk en dus tijd en energie.
Het gebeurde ook regelmatig dat er al iets was ingepakt, wat later nog gebruikt moest worden. Met de dozen van Passies hoef je tenminste niet alle tape door te snijden, maar vouw je de doos gemakkelijk open en weer dicht. Bovendien kun je overal op de klik-dozen schrijven wat erin zit, zonder dat je die tekst vervolgens onleesbaar afplakt met tape.”
Vera heeft niet stilgezeten in Frankrijk en heeft zich daar met meerdere dingen beziggehouden. Zij is meer dan 5 jaar gemeenteraadslid geweest en heeft ook als Engels- en Nederlandstalige gids veel bezoekers rondgeleid door o.a. de gangen van een prachtig chateau.
Voornamelijk in het eerste jaar waren er al meteen verschillen te merken tussen Frankrijk en Nederland. Met haar buitenlandse ervaring door te studeren in België en internationaal te zijn opgeleid, was Vera van plan om ook in Frankrijk op kleine schaal mensen te kunnen trainen. Terwijl Nederlandse cursisten tijdens de trainingen aan haar lippen hingen, ging het bij het Franse publiek moeizamer. Waar in Nederland iedereen direct en de open communiceerde, pakten de trainingen bij Fransen anders uit.
Ook de gezondheidszorg is in Frankrijk heel anders dan in Nederland. Maar op dat gebied scoort Frankrijk beter dan ons kikkerlandje. Het testen van bijvoorbeeld bloed wordt in Frankrijk uitgebreid en vaker vrijblijvend gedaan, en de uitslagen heb je dezelfde avond nog in de mail! Het enige nadeel is dat de ziekenhuizen wel ouderwets zijn – ‘alsof je in een tijdmachine bent gestapt’ volgens Vera – maar dan hebben we het alleen over het gebouw zelf, de artsen en de apparatuur zijn bij de tijd en vergelijkbaar met moderne Nederlandse artsen.
Grote veranderingen in het leven van Vera leidden ertoe dat ze dacht aan een terugkeer naar Nederland. Het was niet niks om na het overlijden van haar echtgenoot het landgoed alleen te onderhouden, en er kwamen nog veel andere zaken bij kijken. Ondanks dat Frankrijk een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten, en het leven daar fantastisch is, richt de positieve Vera zich op de volgende stap. Terugkeren naar Nederland.
Met de fijne indruk die Verhuisbedrijf Passies had achtergelaten nog in het geheugen, werd in eerste instantie dit bedrijf benaderd voor de verhuizing. Om offertes te kunnen vergelijken, werd ook de hulp van een Frans verhuisbedrijf ingeschakeld. De koper van Vera’s huis kwam uit Nederland en stelde voor om samen het verhuisbedrijf Kuiper B.V. in te huren. De nieuwe koper zou dan vanuit Nederland zijn inboedel verhuizen naar Frankrijk, en ze kregen een forse korting als Vera met hetzelfde bedrijf zou terugverhuizen naar Nederland. De offertes werden verstrekt en Kuiper werd gekozen om de verhuizing te verzorgen.
Wat geen glimlach teweegbracht, was dat dit verhuisbedrijf niet de stevige en gemakkelijk in elkaar te klikken dozen gebruikte, maar dozen die je dicht moest tapen. En het moest ook dubbel, aangezien de dozen dan pas stevig genoeg waren.
‘Iemand anders denkt wellicht: Wat maken die dozen nou uit?’ Maar Vera benadrukt nog: Let dus goed op het type verhuisdozen die een bedrijf gebruikt. ‘Zo was er een Frans verhuisbedrijf die dozen gebruikte zonder handgrepen. Met meer dan 150 dozen die moeten worden ingepakt en versjouwd, is dat natuurlijk verschrikkelijk onhandig.’
‘Wat ik ook gaandeweg heb geleerd is dat je ook minutieus op de doos moet schrijven wat erin zit. Heb je nog iets nodig, nadat je het al hebt ingepakt, dan weet je tenminste waar je zoeken moet.’
”Ondanks dat het inpakken zo’n klus was, was er ook een groot voordeel aan Kuiper!”
De verhuistruck reed niet meteen terug naar haar nieuwe adres in Nederland, maar de inboedel kon nog een paar dagen in een loods van Kuiper worden opgeslagen. Zo had Vera iets meer speling en tijd om op adem te komen van deze grote verhuizing, en had ze na haar aankomst in Nederland een paar dagen om voorbereidingen te treffen voordat de verhuiswagen op de stoep zou staan.
Vera over de opslagmogelijkheid van Kuiper: ‘Zo’n emigratie brengt toch een hoop zorgen met zich mee. Dat de inboedel een paar dagen veilig konden worden opgeslagen, was heel relaxed. Daardoor kon ik na al het inpakken en vóór de rit naar Nederland, nog even tot rust komen. Ook hoefde ik me geen zorgen te maken dat de vrachtwagen eerder dan ik zou arriveren in Nederland.
Eenmaal terug in Nederland waren er toch wat gewoonten weggezakt… Hoe zeg je gedag; geef je zoenen of een knuffel? In Nederland is begroeten minder intiem… In een winkel hoef je niet iedereen te begroeten, terwijl dat in Frankrijk de normaalste zaak van de wereld is!
Ondanks dat Vera van origine Nederlands is, staat ze nog ingeschreven in Frankrijk. En dat blijft voor alsnog wel even zo vertelt ze. Frankrijk is geweldig en we gaan er nog heel graag op vakantie! De bakker met zijn versgebakken stokbrood; daar krijgt niemand genoeg van.
Vera heeft misschien dan wel de pensioengerechtigde leeftijd behaald, stilzitten is er niet bij. Wellicht zit er nog een paar jaar basisonderwijs in. In ieder geval heeft ze ons alvast een paar wijze verhuislessen mee kunnen geven.
Wij willen Vera ontzettend bedanken voor het delen van haar ervaringen en tips over verhuizen!