Beste mensen,
Begin 2022 hebben wij besloten om naar Indonesië te emigreren, het vaderland van mijn vrouw.
Hierop is familie van ons op zoek gegaan naar een tijdelijk huurhuis voor een jaar zodat wij in die periode ons konden oriënteren waar wij definitief wilden gaan wonen.
Deze was al snel gevonden en wij sloten daarop een contract af voor 12 maanden vanaf januari 2024.
In juni 2022 zijn wij op zoek gegaan naar een transporteur voor onze goederen en kwamen uiteindelijk bij Windmill Forwarding B.V. in Den Haag terecht die acceptabele tarieven en voorwaarden hanteerde (op papier).
Op 30 juni 2022 hebben wij een offerte aangevraagd en kregen nog diezelfde dag een reactie van [Naam door Sirelo verwijderd], toen nog werkzaam bij Windmill Forwarding B.V.
Met hem hebben wij diverse opties bekeken en afspraken gemaakt.
Ook hadden wij afgesproken dat onze spullen in december opgehaald zouden worden zodat deze ongeveer half februari 2025 op ons adres in Indonesië bezorgd zoude
n worden.
Op een gegeven moment kregen wij geen reacties meer terug van [Naam door Sirelo verwijderd], waarna ik na een tijdje via het algemene mailadres verzocht om een reactie.
Deze kreeg ik van een zekere [Naam door Sirelo verwijderd] met de reactie dat [Naam door Sirelo verwijderd] niet meer bij hun werkte en onze zaken nu door [Naam door Sirelo verwijderd] behartigd zouden worden.
Op zich een slechte zaak dat wij daarvan niet op de hoogte gesteld waren — het eerste teken van een slecht georganiseerd bedrijf.
Uiteindelijk hebben wij op 7 november 2023 een contract getekend met ons tijdelijke adres in Indonesië, het Delivery Access-formulier ingevuld en ondertekend en dit per mail naar [Naam door Sirelo verwijderd] gemaild.
Van [Naam door Sirelo verwijderd] kregen wij op 15 november 2023 te horen dat de verhuizing (het ophalen van onze spullen) op 19 januari 2024 gepland stond. Dit is al veel later dan in eerste instantie afgesproken met [Naam door Sirelo verwijderd].
Op een gegeven moment ontstond er een heen-en-weer verhaal omdat wij een “Surat Keterangan” nodig zouden hebben, en dat moest via de Indonesische ambassade geregeld worden — dat moesten wij zelf doen. Zo waren er meerdere documenten, zoals een brief van onze gemeente “Voorgenomen vertrek naar het buitenland” die wij ineens moesten regelen. Volgens de gemeente zijn deze al jaren niet meer noodzakelijk. Voor ons hebben zij toen toch nog wat gefabriceerd van documenten uit het archief. Volgens de reclames van Windmill zouden zij alles regelen zodat zij alle zorgen uit onze handen zouden nemen. Achteraf bleek dat wij zelf alles alsnog moesten regelen.
Uiteindelijk is dat allemaal na een hoop gedoe toch nog goed gekomen.
Op 20 november 2023 kregen wij bericht dat de verhuizing vervroegd was naar 12 januari 2024. Dat was voor ons positief, omdat deze al ruim een maand later was dan afgesproken met [Naam door Sirelo verwijderd].
Uiteindelijk kregen wij bericht dat de ploeg op 21 december 2023 zou komen om onze spullen op te halen.
Wij hadden alle spullen al opgeslagen in onze serre zodat het ophalen makkelijk zou zijn. Veel had ik zelf al ingepakt in witte dozen maar met zwarte ducttape. Maar omdat [Naam door Sirelo verwijderd] zei dat ze dan alles opnieuw in moesten pakken omdat alles wit moest zijn, ben ik gestopt en zijn vele spullen blijven staan zodat zij het in konden pakken. Volgens hun gegevens moest dit allemaal volledig wit zijn dus werden onze witte dozen weer in witte dozen van hun gedaan en met witte tape dichtgeplakt — ondanks dat onze dozen ook wit zijn. Waarom niet de witte tape over onze zwarte heen?
Voor hun komst heb ik een paar maal het volume berekend en daarbij kwam ik steeds net onder de 8 m³. Alles werd ingepakt en ingeladen in een kleine bestelwagen waar nog meer spullen van waarschijnlijk andere klanten in stonden. Het inpakken ging nogal gehaast, maar volgens de medewerker deed hij dit al jaren en ging het altijd goed.
Op 28 december 2023 kregen wij te horen dat ons volume ineens 10 m³ was. Dat is nogal een groot verschil maar was voor ons niet meer te controleren, dus kregen wij een narekening en aandringen op snelle betaling (hogere kosten € 605,00). Ook werd ons verteld dat ze nog niet konden verschepen omdat de container nog niet voldoende gevuld was.
Op 8 januari 2024 wederom verwarring over de Surat Keterangan en de paklijsten — volgens hun zouden wij deze toch niet nodig hebben.
Op 18 januari 2024 kwamen er ineens vreemde vragen over de werkperiode van mijn vrouw, die hun agent in Indonesië nodig zou hebben. Wat moet die daar mee?
Eindelijk kwam er op 1 februari 2024 bericht dat de container de week erop in de haven afgeleverd zou worden en dan op 10 februari 2024 zou vertrekken met een verwachte aankomstdatum op 21 maart 2024.
Vervolgens kwamen er vragen van de agent in Indonesië (direct aan ons) die ineens weer gegevens van ons moest hebben — deze hadden wij eerder al via [Naam door Sirelo verwijderd] aangeleverd, dus hadden zij zelf ook. Navraag bij [Naam door Sirelo verwijderd] leverde op dat zij deze toch nog nodig hadden. Waarom nu nog een keer van ons?
Vanaf 1 februari 2024 zijn wij begonnen met ons adres in Indonesië bij alle correspondentie zoals m.vr.gr. in de mailing en brieven te gaan gebruiken, dus nog duidelijker waar wij vanaf dat moment gingen wonen.
Op 21 januari 2024 zijn wij naar Indonesië vertrokken!
Vanaf dat moment werd het stil en kwamen er geen nieuwe meldingen en gegevens over ons transport.
Op 3 maart 2024 stuurde ik een mailtje waar de gegevens van onze container en de rederij bleven zodat wij deze konden volgen, omdat wij niets meer hoorden.
Daarop kreeg ik op 4 maart 2024 deze gegevens alsnog met de vermelding dat deze gegevens op 7 februari 2024 naar ons waren gemaild — echter, deze hebben wij nooit ontvangen.
Eindelijk kregen wij op 7 mei 2024 via de agent te horen dat onze spullen gearriveerd waren. Deze waren op 7 april 2024 al in Surabaya aangekomen maar i.v.m. de Ramadan- en Lebaranperiode werden deze niet eerder bezorgd. I.v.m. deze vertraging moesten wij voor de opslag nog eens extra kosten betalen á Rp. 7.712.334,00 (ongeveer € 450).
Op 2 mei 2024 ging alles eindelijk op transport naar Jakarta(?) waar zij op 6 mei 2024 aankwamen.
Op 11 mei 2024 stonden ze eindelijk bij ons in Vimala Hills voor de deur met twee kleine bestelauto’s, Mitsubishi L300 pickup.
Het totale transport van Nederland naar ons huis heeft daarmee 142 dagen geduurd — absurd lang.
Tijdens de bezorging was het onmogelijk om de dozen uit te pakken aangezien dat in onze half open garage zou moeten gebeuren. Waar moeten wij de spullen dan laten?
Toen wij daar de volgende dag mee begonnen, schrokken wij van de hoeveelheid schade. De manier waarop veel (ook waardevolle) spullen waren ingepakt leek wel alsof het door een kind gedaan was. Diverse spullen waren gewoon bij elkaar in een doos gegooid. Zo stond de kiel van mijn bouwmodel “Bismarck” rechtop in een doos met een bakplaat.
Een paar van de vele foto’s van onze schade:
Diverse Lemax kerstdecoratie (huisjes en figuren) waren bij elkaar gepropt en beschadigd, waarvan één totaal onherstelbaar.
Zelfs onze broodmachine en laserprinter hebben schade. Kristalfiguren allen totaal verwoest. Zelfs één voorwerp is verdwenen — onze diffuser — alleen een lege doos was over.
En een kerstdecoratie die dusdanig was ingepakt dat het totaal verpletterd is.
De claim stelde ons zeer teleur: slechts een minimale vergoeding van € 331,50 minus eigen risico € 250,00 — blijft over € 81,50.
Na bezwaar van onze kant en extra bewijs werd dat gecorrigeerd naar € 688,50 minus eigen risico € 250,00 — blijft over € 438,50.
Toen kregen wij ineens een mail op 12 juni 2024 dat ze erachter waren gekomen dat ons adres buiten Jakarta is. Wie heeft er niet opgelet en kan niet lezen?
Ons adres staat op het formulier “Delivery Access – ingevuld en ondertekend” dat wij op 7 november 2023 hebben ingeleverd.
Er zat een naheffingsfactuur bij t.w.v. € 525,00!
Dit zou zijn omdat men erachter was gekomen dat de stad Bogor niet hetzelfde is als de stad Jakarta.
Tevens zou onze locatie volgens hun agent niet bereikbaar zijn met een vrachtwagen en daarom kwamen ze met twee kleine bestelauto’s.
Ons resort “Vimala Hills” ligt direct aan een grote tolweg onderaan de berg en heeft geen verkeersbeperkingen. De afrit die genomen moet worden is ongeveer 1 km lang waarna het complex binnen gereden kan worden.
Bovendien rijden er grote vrachtwagens, touringcars en militaire trucks af en aan de weg op en daarna naar boven de berg op.
Wij hebben ook een video van een vrachtwagen die naar boven rijdt!
Tijdens googelen kwam ik vergelijkbare meldingen tegen van klanten die ontevreden zijn over Windmill Forwarding B.V.
Het lijkt erop dat zij op deze manier hun winst willen verhogen of in ieder geval hun verlies willen reduceren ten koste van hun klanten.
Dit bedrijf zou geen zaken meer mogen doen!
Men was totaal niet bereid om fatsoenlijk te onderhandelen. Zo hebben wij nooit onze schade vergoed gekregen — dit hebben ze vast in eigen zak gestoken.
Waarschijnlijk was de verzekeringsdekking ook via henzelf en niet van een ander bedrijf — vandaar de naheffing op bezorging om de uitbetaling van onze schade te verrekenen.
Een hele duidelijke waarschuwing: DOE GEEN ZAKEN MET WINDMILL FORWARDING B.V.
Wat ons betreft zijn dit vreselijke oplichters — ze hebben ons bestolen en opgelicht.
Wat ook belangrijk is: ze zijn NIET aangesloten bij een geschillencommissie, ondanks dat dat wel op hun website vermeld stond!
Hier kwamen wij pas achter toen wij de hulp van een geschillencommissie inschakelden — LET OP, ook niet in België.Lees meer
Back
Mocht u in de toekomst opnieuw verhuisplannen hebben — in welke richting dan ook — staan we uiteraard graag weer voor u klaar.